Zasady użytkowania i konserwacji

ABC PIELĘGNACJI ODZIEŻY CZYLI JAK SPRAWIĆ BY SŁUŻYŁA CI DŁUGO

Chyba każda kobieta wie jak to jest trzymać w dłoni paczkę z wyczekiwanym zakupem. Na początku są emocje związane z nową rzeczą i przyjemność założenia jej po raz pierwszy. Jednak z czasem, produkt może nie wglądać tak dobrze jak za pierwszym razem… chyba, że zadbamy o naszą garderobę w odpowiedni sposób.

Tkanina może być wykonana w 100% z jednego włókna, ale coraz częściej używa się tkanin mieszanych, czyli takich, gdzie łączy się ze sobą kilka rodzajów włókien. W takim przypadku zasada pielęgnacji jest jedna: dostosuj temperaturę prania, prasowania i suszenia do wymogów najdelikatniejszych włókien tej mieszanki. Zawsze warto zerknąć na metkę wszytą w ubranie. Tam znajdziecie wskazówki pielęgnacji najbardziej adekwatne do danej rzeczy.

Mamy dla Was wskazówki jak powinno się poprawnie dbać o odzież, tak aby służyła Wam dopóki się nie znudzi lub do kolejnego trendu:

ACETAT– włókno to powstaje z przetworzonej celulozy. Przyjemny w dotyku, nie gniecie się, nie zbiega i szybko wysycha. Tkaniny z acetatu są lekkie i wytrzymałe, często używane jako materiał podszewkowy. Zmieszanie acetatu z innymi włóknami w materiałach we wzory daje efekt naturalnych zmian w tonacji kolorystycznej.

AKRYL– włókno syntetyczne ma właściwości izolacyjne, choć nie tak dobre jak wełna, ponieważ nie są to włókna naturalne. Akryl jest odporny na mole i szybko schnie. Tkanina akrylowa łatwo się mechaci i nie jest zbyt przewiewna. Zaletą jest fakt, że nie gniecie się i nie odkształca, a dla alergików jest dobrym wyborem, gdyż nie wywołuje podrażnień.

ALPAKA– patrz WEŁNA

ANGORA– patrz WEŁNA

BAWEŁNA– włókno naturalne pochodzenia roślinnego. Tkanina bawełniana jest miła w dotyku, prawie nie elektryzuje się. Jest mało sprężysta, ale po upraniu daje się uformować do uzyskania pożądanego efektu. Łatwo się gniecie, więc często występuje w mieszance z innymi włóknami jak elastan, poliester, poliamid, wiskoza czy modal. Najczęściej bawełnę pierze się w 40°C i prasuje w temperaturze do 200°C. W większości tkaniny z bawełny można suszyć w suszarce, rzadko zdarza się wskazanie prania chemicznego.

ELASTAN (LYCRA)– włókna poliuretanowe o bardzo dużej sprężystości, dobrze się barwią i nie blakną, ponieważ odporne są na utlenianie się i światło dzienne. Łatwo się rozciąga i nie odkształca. Ubrania z tkaniny na bazie elastanu przylegają do ciała i podkreślają kształt figury. Jako domieszka tkaniny elastan często łączony jest z włóknem bawełnianym. Tkanina z elastanu, aby nie utracić swoich właściwości, powinna być prana w temperaturze do 30°C.

FLANELA– patrz BAWEŁNA.

JEANS– to włókno bawełniane barwione. Ta tkanina produkowana jest z czystej bawełny lub z domieszką włókien o właściwościach elastycznych. Można ją prać w pralce, jednak w pierwszym praniu produkty jeansowe powinny być prane oddzielnie, aby uniknąć ryzyka zabarwienia pozostałych ubrań. Odzież z jeansu gniecionego po praniu powinna być skręcona przed rozłożeniem do wyschnięcia. Tym samym łatwiej zachowa efekt zagnieceń na tkaninie. Jeans może kurczyć się w praniu, jednak po ponownym założeniu dostosowuje się do sylwetki. Jeśli ma być prasowany to najlepiej po lewej stronie.

JEDWAB NATURALNY– włókno uzyskiwane z kokonu jedwabnika. Jedwabiem nazywamy też potocznie tkaninę z tego włókna. Jest gładka, śliska i ma szlachetny połysk. Jedwab jest odporny na zagniecenia, chłodny w dotyku a jednocześnie zatrzymuje ciepło. Typowe tkaniny jedwabne to szyfon, satyna, tafta czy żorżeta. Pot, dezodoranty i perfumy mogą powodować odbarwienia na tkaninie. Z uwagi na delikatność tej tkaniny można ją prać w temperaturze do 30°C. Tkaniny nie wolno wyciskać i skręcać by odciekła woda, ani nie wolno jej cholorować. Odzież z jedwabiu najlepiej suszyć rozłożoną, z dala od kaloryfera i słońca. Tkaniny kolorowe lepiej czyścić chemicznie.

KASZMIR– patrz WEŁNA

LEN– włókno naturalne pochodzenia roślinnego. Tkanina z tych włókien jest lekka, przewiewna i ma niskie właściwości izolacyjne, tym samym idealnie sprawdza się w produkcji odzieży letniej. Jest najmniej rozciągliwym ze wszystkich włókien odzieżowych, łatwo się gniecie. Ze względu na strukturę włókien nie mechaci się i nie elektryzuje się. Jest idealny dla alergików, gdyż istnieje bardzo niskie prawdopodobieństwo reakcji uczuleniowej na skórze po zetknięciu się z tkaniną. Często występuje w mieszance z bawełną, a niekiedy z wiskozą czy poliamidem. Podczas prania jest podatny na kurczenie się, dlatego odzież lnianą najczęściej pierze się w niskiej temperaturze. Aby len nie stracił matowego wyglądu i nie wyświecił się, powinien być prasowany po lewej stronie.

MODAL– włókno z przetworzonej celulozy, poddane dodatkowej obróbce chemicznej jest ulepszoną wersją wiskozy. Jest bardziej wytrzymały, nie elektryzuje się i łatwo się zadrukowuje. Podobnie jak wiskoza jest mało elastyczny i ulega zagnieceniom. Przyjemna w dotyku tkanina nie mechaci się, jest odporna na kurczenie i spieranie. To kolejna tkanina przyjazna alergikom. Modal można prać chemicznie lub w temperaturze do 60°C, jednak nie wolno chlorować. Może się rozciągać, więc ubrania z modalu lepiej suszyć w pozycji leżącej.

NYLON– patrz POLIAMID.

POLIAMID (nylon, stilon, polana)– to włókno syntetyczne, odporne na rozerwanie i ścieranie. Jest bardzo rozciągliwe i sprężyste, mało się gniecie. Tkanina może być matowa lub błyszcząca. Można prać w temperaturze do 60°C lub czyścić chemicznie. Prasować bez użycia pary.

POLIESTER– włókno chemiczne z polimerów syntetycznych o niskich właściwościach izolacyjnych. Tkanina poliestrowa jest wytrzymała i sprężysta, prawie się nie gniecie i się nie kurczy. Odporna jest na światło (nie powinna blaknąć) a także na większość kwasów i rozpuszczalników. Poliester można prać w temperaturze 60°C i suszyć w suszarce. Można prać chemicznie i nie należy chlorować.

SKÓRA NATURALNA– pochodzenia zwierzęcego, ma właściwości izolacyjne a każdy produkt jest niepowtarzalny. Ubrania ze skóry, nawet te same modele odzieży, mogą delikatnie różnić się odcieniem, niedoskonałościami w skórze, rozjaśnieniami, cieniowaniem, odbarwieniem, co wynika z naturalnych właściwości. Skóra licowa powinna być delikatnie czyszczona zmoczoną szmatką lub gąbką, jednak tak aby nie przemoczyć skóry. Pozostawić do wyschnięcia w temperaturze pokojowej, z dala od urządzeń grzewczych. Nie należy jej też pozostawiać do wyschnięcia w miejscach mocno nasłonecznionych i wystawiać na działanie intensywnych źródeł światła, gdyż to może powodować odbarwienia na skórze. Do nubuku czy zamszu powinno się stosować odpowiednie czyściki.

TENCEL (LYOCELL)– włókno z przetworzonej celulozy, miękkie, delikatne i wytrzymałe zarazem. Łączy w sobie zalety wiskozy i bawełny. Tencel nie gniecie się tak łatwo i pochłania wilgoć, a tkanina jest przewiewna i miękka, miła w dotyku. Włókna te często łączone są z bawełnianymi.

WEŁNA– naturalne włókno pochodzenia zwierzęcego, ma bardzo dobre właściwości izolacyjne. Z uwagi na grubość i strukturę włókien daje uczucie „drapania”, dlatego często występuje z domieszką akrylu i wiskozy. Mokra wełna rozciąga się, dlatego odzież wełnianą powinno się suszyć rozłożoną. Są różne rodzaje, w zależności od jakiego zwierzęcia pochodzi:

Alpaka– wełna lam żyjących w południowo-amerykańskich Andach. Włókna są lekko kręcone i mają doskonałe właściwości izolacyjne. Alpaka jest miękka, sprężysta i bardziej rozciągliwa niż wełna owcza. Idealna dla alergików, gdyż z powodu dużej zawartości lanoliny jest odporna na przyczepianie się cząstek kurzu. Najlepiej prać ją ręcznie w temperaturze do 30°C w delikatnych środkach piorących. Nie można jej moczyć, wyciskać i wykręcać. Powinna być suszona w pozycji leżącej.

Angora– wełna królika angorskiego z terenów Turcji, nazwa pochodzi od starej nazwy stolicy Ankary - Angora. Włókna angory są bardzo miękkie, sprężyste i puszyste. Może ulegać sfilcowaniu więc jest często stosowana w połączeniu z wełną owczą. Angorę wolno prać w temperaturze do 30°C w delikatnych środkach piorących, ale nie wolno prać chemicznie. Nie wolno jej wyciskać i wykręcać. Suszyć najlepiej w pozycji leżącej.

Kaszmir– szczególnie delikatna i droga tkanina z wełny kóz hodowanych w Mongolii i Himalajach. Wełna kaszmirska jest cienka, miękka, lekka a jednocześnie puszysta. Tkaniny z kaszmiru powinno się prać krótko w temp. 20°C i wypłukać ze środków piorących w zimnej wodzie. Nigdy nie wyciskaj i nie wykręcaj jej ręcznie. Zbyt częste pranie szybko i bezpowrotnie niszczy włókna kaszmiru. Nie zaleca się też suszenia kaszmirowej tkaniny w słońcu.

Moher (mohair)– wełna kóz angorskich, strzyżonych dwa razy w roku. Najlepszy moher pochodzi od kóz z Teksasu, RPA i Turcji. Łatwo poddaje się farbowaniu a długie jedwabiście połyskujące włókna odróżniają tę wełnę od innych. Z tego względu łatwo się mechaci. Mimo to, dzięki atrakcyjnemu wyglądowi, zachęca wielu projektantów i odzież z włókien moherowych jest pożądanym produktem. Z uwagi na pewne podobieństwo moheru do angory dobrze jest pielęgnować go w ten sam sposób.

WISKOZA (ACETAL)– włókna produkowane z celulozy są bardziej rozciągliwe niż bawełna, jednak mało sprężyste i łatwo ulegają zagnieceniu. Wiskoza ładnie przyjmuje barwienie i zadruki. Sugeruje się prać ją w temperaturze 40°C. Nie suszyć w suszarce, gdyż źle znosi wirowanie. Najlepiej prać ręcznie lub w pralce z programem do tkanin delikatnych. Prasować w średniej temperaturze po lewej stronie.